We dromen van een fantastische dag eind maart of een zonnige dag in April. We zien 600 misschien wel 800 supporters langs de lijn staan. Het grote geld van Vitesse is inmiddels kampioen geworden in de Eredivisie en ook de centen van onze geliefde oranje buren zijn inmiddels gehuldigd middels een rondrit in een zeer dure Audi. Maar vandaag is het onze dag! Onze eigen jongens, 13 zwart-groene knapen die we jarenlang met de grond gelijk gemaakt hebben gaan het doen!
We dromen over een wedstrijdje tegen Ammerstol thuis. Onze kale elftalleider zien we al 2 weken op en neer springen, Willem de Wijze heeft de dode puntjes uit z'n snor verwijderd en we zien de witte manen van voorzitter Harry waaien achter het doel bij de kantine. Nieuwveen hunkerd naar succes, vandaag gaat het gebeuren! We dromen over een 3-0 zege door doelpunten van de oude Moerdijk, de eindelijk eens gretige v.d. Hoorn en onze topscoorder Verhaar die in de kampioenswedstrijd z'n 25e treffer maakt.. Een huldiging door Harry en z'n kornuiten, de bordesscene op het Teylersplein of gewoon bij Kees Kilo op het balkon, een feestje in het plaatselijke cafe en natuurlijk tranen bij het aloude meubilair van de Sv, die nog nooit van de 3e klasse gehoord hebben.
Maar er bestaan ook nachtmerries! Een wedstrijdje tegen Ammerstol, een 0-3 nederlaag, feest in Waddinxveen of misschien zelfs wel Reeuwijk. Niet de witte manen van Harry, maar de witte zakdoeken van VAK N. Geen bordesscene maar een chagerijnige loempia happen in het clubhuis. En wij? Wij gaan net als vroeger lekker zeiken op onze jongens, zeggen dat dit typisch Nix Boys is. Wij gaan ze lekker met de grond gelijk maken.
Zeiken of juichen, het is toch heerlijk. Hier zegeviert het grote geld niet, het zijn onze Nieuwveense jochies, de knullige knapen die rustig verliezen van Ammerstol. Geen gekocht succes, maar falende eigen jeugd, fantastisch! Wij blijven rustig verder zaniken over weer een kromme bal. Maar we blijven ook dromen, we zien elkaar in April!
De gebrilde linkspoot.
